İzmirli depremzedelerden Deprem Anıtı’nda ‘çadır’ protestosu: “3 Yıldır İlerleme Sağlayamadık, 36 Ay Geçti, İliklerimize Kadar, Yeter”
HABER: SULTAN HAREKET KELEŞ – KAMERA: KERİM UĞUR
İzmirli depremzedeler, 30 Ekim İzmir Depremi’nin 3. yıl dönümü dolayısıyla sabahı Bayraklı Deprem Anıtı’nda geçirdi. Gece boyunca çadırlarda kalan depremzedeler, yaşadıkları sorunlara isyan ederek yetkililere seslendi. İzmir Depremzedelerle Dayanışma Derneği (İZDEDA) Kurucu Başkanı Haydar Özkan, “3 yıl boyunca kimseyi depremzede olduğumuza inandıramadık, hep şehir trafosu muamelesi gördük. 36 ayın sonunda başardık” dedi. Hiçbir ilerleme yok. Bize depremzede muamelesi yapın. 36 ay geçti, durma noktasına geldi, “Artık yeter” dedi.
İzmir’in Bayraklı ilçesinde 30 Ekim 2020’de 117 kişinin hayatını kaybettiği 6,9 büyüklüğündeki depremin 3’üncü yıl dönümünde, İzmir Deprem Mağdurlarıyla Dayanışma Derneği (İZDEDA) öncülüğünde İzmirli depremzedeler Bayraklı ilçesindeki Sarsıntı Anıtı ve Parkı’nda buluştu. Sabahı park çevresinde çadır kurarak geçiren depremzedeler, kayıplarını anarak Deprem Anıtı’na karanfil bıraktı ve mum yaktı.
İZDEDA Lideri Bilal Çoban, hayatını kaybedenlerin anılarını canlı tutmak için bir araya geldiklerini, onların aziz anılarını yaşatmaya çalışacağımızı belirtti. Her zaman depremzedelerimizin yanında olduk, bundan sonra da her zaman yanlarında olacağız. Kimsenin hem depremi hem de bundan sonra olacakları unutmasını istemiyoruz. “Unutmadık, unutmayacağız” dedi.
“ELİNİZİ TAŞIN ALTINA KOYUN”
Yetkililere de çağrıda bulunan Çoban, “Görüyorsunuz ya bütün depremzedeler ya da İzmir halkı bu konuda öncülük yapıyor. Biz derneğimizle birlikte buradayız. Bundan sonra da burada olacağız. İnşallah bu tür afetler olur” dedi. Bundan sonra da olmayacak. Bunlar için çok çaba harcıyoruz, çaba harcıyoruz, yollar yapıyoruz, açıyoruz, bunlara da takviye bekliyoruz, tüm depremzedelerimize biliyorsunuz, bir deprem yaşadık. Bugün tören var. Belediye yetkililerimiz ve büyüklerimiz de şunu söylüyor; herkes sağlam yapılarda yaşamak ister. Biz bunun için elimizden geleni yapıyoruz ve devlet büyüklerimizden de daha fazla destek bekliyoruz. Az önce burada tüm depremzedelerle sohbet ettik. Aslında buradayız. , Bugün farklı konuları konuşmak istemiyorum, deprem şehitlerimizi anmak için buradayız. Ancak geride kalanların sağlam evlerde yaşayabilmeleri için hem devlet yetkililerinin hem de belediye yetkililerinin daha fazla sorumluluk üstlenmesi gerekiyor. Deprem mağdurları derneği olarak bu sorumluluğu üstleniyoruz. Biz çok el ele verdik, bütün depremzedelerimiz geldi. “Daha fazla takviye bekliyoruz” dedi.
“3 YILDIR KİMSEYİ DEPREMDE OLDUĞUMUZA İKNA ETMEDİK”
İZDEDA Kurucu Başkanı Haydar Özkan da 3 yıldır ‘kentsel dönüşümcü’ olarak görülmekten duyduğu rahatsızlığı dile getirdi. Özkan şunları söyledi:
“Biz depremzedeyiz, bizi şehir trafosu olarak görmeyin. 3 yıl boyunca kimseyi depremzede olduğumuza inandıramadık, hep şehir trafosu muamelesi gördük. 36 ayın sonunda bir arpa yetiştiremedik. Bize depremzede gibi davranın. 6 Şubat depremi mağdurları 5 Ekim 2023 tarihinde Cumhurbaşkanımız tarafından onaylandı. Orijinal kararnameye göre buradaki orta hasarlı ve hafif hasarlı depremzedelerimize hibe ve destek şeklinde yardımlarla yardımcı olalım. Kredi verin, evlerine kavuşsunlar, 36 ay geçti, çıkmaz sokak oldu, yeter artık!”
İzmir Valiliği’nin Bayraklı’daki konteyner kentte kalanlara verdiği tahliye süresinin ardından elektriği kesilen konteyner kentte kalan depremzedeler de yetkililerden yardım istedi. Depremzedeler şunları söyledi:
“ARTIK EV ALMAKTAN UMUTUM YOK”
“Konteynerlerde kalıyoruz. Elektriğimiz kesiliyor, suyla yaşıyoruz. İki çocukla çok zor durumdayım. Ya belediye bana iş verir, ya da yardım eder. İnanın yoruldum, yoruldum. yuva bulma ümidi yok. herkes konteynerlerden eşyasını aldı, sadece benimki kaldı. çok zor durumdayım. sesimizi duyurun, Allah’ı seviyorsanız! bu böyle olamaz. ne olur bana iki çocuk mu? Kış geldi. Hadi kış gelip okullar açılınca hayır dedim ama perşembe günü eşyalarımızı çıkarırlar. Çok zor durumdayım. “Bana yardım ederlerse çok mutlu olurum. Yardım istemiyorum; Ben iş istiyorum ya da TOKİ’yi yukarıdan istiyorum. Fazla bir şey istemiyorum. Bana iş verdikleri sürece kendi ayaklarım üzerinde dururum.”
“BİZİMLE KİM ilgilenecek?”
“Ben de konteynırda kalıyorum. Sayın büyükşehir belediye başkanımıza sesleniyorum; 10-12 kişilik bir azınlığız. Büyükşehir belediyesi bize sahip çıkmayacaksa kim bakacak? Buradan sesleniyorum. Bize en az birer konteyner versinler ki hayatımıza devam edelim. Elektriğimizi kestiler, yollarımızı kazdılar. “Çok zor durumdayız. Bütün Türkiye’ye ve Cumhurbaşkanına sesleniyorum; Sebebi nedir? Afrika’dan daha kötü bir hayat yaşıyoruz. Gelsinler görsünler.”
“MİNİMUM FİYATA NASIL KİRALAYACAĞIM?”
“Artık elektriksiz yaşayamayız, çözümün duyulmasını istiyoruz. Belediye başkanımız en azından sesimizi duymalı. İnsanoğlunun en temel hakkı olan barınma hakkı elimizden alınıyor. Kiralar çok yüksek. Kızım asgari ücretle çalışıyor. Orada taban fiyatla vereceğim çünkü en düşük kira asgari fiyat. Ben ne yiyeceğim, ne içeceğim? Kiraya çıkamıyoruz, burada da elektriğimizi kestiler. Bizi resmen mobbinge uğratıyorlar. Suyumuzun da kesileceği söyleniyor. Çözüm bulunmasını istiyoruz, belediye başkanımıza sesleniyoruz.”
